Augustin Dumay, violonist & Dirigent

Internationale critici zetten Augustin Dumay op gelijke voet met de grote violisten uit de 20e eeuw en omschrijven hem als een ‘groot klassiek stilist’, een reputatie die nog eens beklemtoond wordt door zijn buitengewone opnames voor Deutsche Grammophon: Beethovens integrale sonates met Maria João Pires, een duo dat ‘zich zeker kan meten met  Grumiaux/Haskil, Menuhin/Kempff, of nog Perlman/Ashkenazy’ (International Piano), Brahms’ trio’s, waarin ‘de erfenis van Milstein in Dumay’s spel prachtig tot uiting komt’ (Gramophone), en Mozarts concerti, waarvoor hij de handen in elkaar sloeg met het Camerata Salzburg, ‘zonder overdrijven een van Mozarts meest betoverende vioolconcertoalbums ooit’ (Classic CD), geroemd omdat Dumay ‘zijn rol bevestigt van uitzonderlijk Mozartvertolker, zoals Stern of Grumiaux hem dat voordeden’ (Classica).

Augustin Dumay werd voor het eerst ontdekt door het publiek dankzij zijn ontmoeting met Herbert von Karajan, zijn concerten met het Berliner Philharmoniker en zijn opnames voor Warner (Concerti van Mendelssohn, Tsjaikovski, Saint-Saëns en Lalo). Sindsdien trad hij op met de meest vooraanstaande Europese orkesten – het Philharmonia, London Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Het Concertgebouw, Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Mahler Chamber Orchestra, Camerata Salzburg, Tonhalle Zürich en Alte Oper Frankfurt – en met het Orpheus Chamber Orchestra, Los Angeles Philharmonic en Montreal Symphony Orchestra, onder leiding van Seiji Ozawa, Sir Colin Davis, Christoph von Dohnányi, Charles Dutoit, Gennadi Rozjdestvenski, Andrew Davis, David Zinman, Yuri Temirkanov, Kurt Masur, Wolfgang Sawallisch, Kurt Sanderling en Iván Fischer, alsook met de grote namen van een nieuwe generatie dirigenten als Daniel Harding, Alan Gilbert, Robin Ticciati en Maxim Emelyanychev.

Naast zijn internationale carrière als violist is Augustin Dumay ook erg actief als dirigent, zowel op het podium als in opnames. Zo wordt hij geregeld gevraagd om orkesten te dirigeren, waaronder het English Chamber Orchestra, New Jersey Symphony, Sinfonia Varsovia en New Japan Philharmonic. Sinds 2011 is hij muziekdirecteur van het Kansai Philharmonic Orchestra (Osaka, Japan), dat onder zijn leiding in oktober 2023 zijn tweede Europese tournee zal maken.

Sinds 2004 is hij master in residence aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth, waar hij doceert aan erg getalenteerde jonge violisten, van wie de meesten laureaten van prestigieuze  internationale wedstrijden.

Filmregisseur Gérard Corbiau (Le Maître de musique, Farinelli) maakte een docufilm over hem: Augustin Dumay, laisser une trace dans le cœur.

Zijn discografie – een veertigtal opnames, waarvan de meeste prestigieuze prijzen ontvingen (Gramophone CLassical Music Awards, Audiophile Audition, Preis der deutschen Schallplattenkritik, Grand Prix du Disque, The Record Academy Award) – is beschikbaar bij Warner Classics, Deutsche Grammophon en Onyx Classics.

Voor Onyx, na twee opnames waarbij hij het Kansai Philharmonic Orchestra dirigeerde en twee albums met pianist Louis Lortie – Vioolsonates van Franck en Strauss door ‘een van de beste violisten van vandaag’ (The Strad) en van Brahms’ sonates, ‘een album om te koesteren’ (The Guardian) – keerde Augustin Dumay terug naar het concertorepertoire. Zo nam hij Beethovens concerto op met Sinfonia Varsovia, alsook Bartóks tweede concerto met het Montreal Symphony Orchestra o.l.v. Kent Nagano. Thans is het de beurt aan Mendelssohn: in zijn recentste opname brengt Augustin Dumay diens sonates, lieder zonder woorden met Jonathan Fournel, alsook concerto met het Orpheus Chamber Orchestra.

Augustin Dumay bespeelt een guarnerius del Gesù uit 1743, die toebehoorde aan Leonid Kogan.